Imię i nazwisko: Justyna Kędzia

Pseudonim artystyczny: Mirime

Data i miejsce urodzenia: 29.07.1985, Tarnowskie Góry 

Wykształcenie: wyższe magisterskie - Polsko-Brytyjska Wyższa Szkoła Zarządzania Polish Open University w Krakowie na kierunkach: Marketing i Reklama oraz Zarządzanie Biznesem. 

Jej przygoda z pisaniem rozpoczęła się, gdy jako dwunastolatka napisała - tak po prostu, od niechcenia - dwa pierwsze wiersze. Jednak na poważnie wróciła do poezji w szkole średniej, próbując równolegle pisania prozy i układania tekstów piosenek. Dwie z nich ("Pomocna dłoń" i "Odrodzenie") zostały nagrane i zaśpiewane, przy akompaniamencie gitary oraz wiolonczeli, przez Marię Druch z zespołem.

Drukowała m.in. w antologiach: "A duch wieje kędy chce" (2013), "Czy w tym mieście mieszka poeta? – antologia tarnogórskiej poezji współczesnej" (2010) i "Li-ryki stada" (2007), w „Czasopiśmie Humanistów”, w Magazynie Śląskim "Style", w dwumiesięczniku "Jasna Góra" oraz w "E-Magnesie". Jej teksty prezentowane były na antenie Radia Katowice, Radia Piekary i TVP, a także na wieczorach i biesiadach poetyckich przy akompaniamencie muzycznym.

Pisanie sprawia jej radość i daje poczucie bezkresnej wolności. Inspirację czerpie z codziennch obserwacji ludzi i zdarzeń, a także z osobistych doświadczeń, które uczą ją lepszego rozumienia świata. Zarówno w życiu, jak i w pisaniu nie chce stać w miejscu, Ciągle szuka nowych form przekazu. Jest autorką artykułów m.in. na temat niepełnosprawności w reklamie i w mediach.

Jej wielką pasją są podróże, które - będąc nieustającym wyzwaniem - pozwalają jej zdobywać szczyty nie tylko górskie, lecz także psycho-fizyczne. Pasjonuje ją również muzyka i czytanie książek oraz człowiek - sam w sobie.

Jak sama mówi o sobie "nie potrafiłaby żyć bez słońca i drugiego człowieka". Kocha skrzypce i białe róże. Walczy o likwidację barier pomiędzy ludźmi oraz zmianę stereotypów dotyczących niepełnosprawności i pełnosprawności. Od dziecka współżyje z chorobą Pompego. 

Obecnie największym artystycznym marzeniem autorki jest ukończenie i wydanie powieści inspirowanej jej własnym życiem.

Działania Justyny nie pozostają bez echa. W 2014 roku została uhonorowana statuetką dla wybitnych absolwentów II LO im. S. Staszica w Tarnowskich Górach. W roku 2013 jej tomik poezji pt. "Oni" zdobył tytuł "Najlepszej książki poetyckiej na wiosnę 2013". W 2011 roku uzyskała tytuł "Człowieka Roku" w powiecie tarnogórskim, a także została laureatką wyróżnienia i statuetki w ogólnopolskim konkursie "Człowiek bez barier". W roku 2010 otrzymała Nagrodę Rektora WSZ/POU. W 2007 roku została uhonorowana nagrodą główną powiatu tarnogórskiego "Orła i róży". Talent poetki po raz pierwszy został doceniony w 2004 roku, kiedy zdobyła III nagrodę w konkursie poetyckim w Chorzowie.